Usmonlilar imperiyasi (1299–1922) — Kichik Osiyoda tashkil topib, uch qit'aga: Yevropa, Osiyo va Afrikaga tarqalgan qudratli davlat bo'lgan. Imperiya Usmon I tomonidan asos solingan bo'lib, uning nomi bilan atalgan. 

Usmonlilar dastlab Vizantiya imperiyasiga qarshi harbiy yurishlar olib borib, Bursa, Nikeya va Nikomediya shaharlarini egallashdi. 1356-yilda Dardanel bo'g'ozidan o'tib, Yevropaga kirib, Bolqon yarim orolini zabt etishgan. 1453-yilda sulton Mehmed II Konstantinopolni qo'lga kiritib, Vizantiya imperiyasini tugatdi va shaharni Istanbul deb atadi. 

Imperiya o'zining eng yuqori cho'qqisiga sulton Sulaymon I Qonuniy davrida (1520–1566) yetdi. Uning hukmronligi davrida Usmonlilar Vengriya, Shimoliy Afrika va Yaqin Sharqning katta qismini o'z nazoratiga oldi. Sulaymon I nafaqat harbiy yutuqlari, balki huquqiy islohotlari bilan ham mashhur bo'lib, "Qonuniy" laqabini olgan. 

Usmonlilar imperiyasi madaniyat, san'at va me'morchilik sohalarida ham katta yutuqlarga erishgan. Istanbuldagi Sulaymoniya masjidi va Topqopi saroyi kabi inshootlar imperiyaning boy madaniy merosidan dalolat beradi.

Biroq, XVII asr oxiridan boshlab imperiya ichki va tashqi muammolar tufayli zaiflashishni boshladi. XIX asrda Yevropa davlatlari bilan bo'lgan urushlar va milliy ozodlik harakatlari natijasida hududlar yo'qotildi. Birinchi jahon urushidagi mag'lubiyatdan so'ng, imperiya 1922-yilda rasman tugatildi va uning o'rnida zamonaviy Turkiya Respublikasi tashkil topdi. 

Usmonlilar imperiyasi tarixda o'zining keng hududi, madaniy xilma-xilligi va ko'p asrlik hukmronligi bilan alohida o'rin egallagan.