O‘zbekiston hududida qadimdan bunyod etilgan minoralar nafaqat diniy inshootlar, balki xalqimizning me’moriy didi, ilmga bo‘lgan e’tibori va shaharsozlik an’anasining muhim timsoli bo‘lib kelgan.
🔹 Dastlabki minoralar karvon yo‘llarini belgilab beruvchi mayoq (signal) sifatida va shahar ahli uchun kuzatuv minorasi vazifasini bajargan. Shu sabab baland qurilgan.
🔹 IX–X asrlardan boshlab minoralar asosan diniy maqsadda — masjidlar yonida azon aytiladigan mezana vazifasini bajarish uchun barpo etilgan. Azon uzoq masofaga eshitilishi uchun balandlik zarur bo‘lgan.
🔹 Me’moriy an’ana sifatida O‘zbekistondagi ko‘plab minoralar Buxorodagi Minorai Kalon andozasiga tayangan: konussimon shakl, ichki zinapoya, yuqoriga torayib boruvchi yechimlar.
🔹 Xiva, Buxoro, Jarqo‘rg‘on kabi qadimiy poytaxtlarda minoralar yanada baland bo‘lishi o‘sha shaharlarga berilgan siyosiy va madaniy maqom bilan bog‘liq.
🔹 Temuriylar davrida minora faqat diniy emas, balki me’moriy kompozitsiyaning ajralmas qismi sifatida, yuksak bezaklar — koshin, muqarnaslar bilan bezatilgan san’at asariga aylangan.
🔹 Xiva minoralari esa o‘ziga xos: silindrik, yuqoriga keskin torayuvchi shakl va alohida qafasa ajratilmasdan umumiy hajmga uyg‘unlashtirilgan bo‘ladi.
Minoralarning baland qurilishi — signal berish, diniy amallarni bajarish, shahar mavqeyini ifodalash hamda Sharq me’morchiligidagi estetik yuksaklik bilan bog‘liq. Ular bugun ham xalqimizning boy tarixiy merosining yorqin timsoli hisoblanadi.